Filter

Mijn moeder is er niet meer.

Ze gebruikte geen pads. Ook geen cupjes. Jij, Melita, ving alles op. Als koffiefilterzak vormde je een geduldige bedding. De bonen waren zo fijn gemalen dat ze samen aarde leken. Dat nat en die warmte erbij, je zou er haast frisgroene blaadjes uit verwachten. Maar daarvoor ontbrak het licht. En hoe het stroompje ook zocht naar een begin, het zakte steeds lager. Helemaal door de drab tot jouw papier, waar het grip verloor en een vrije val maakte.

 

Met dank aan Arjan Visscher voor het woord.

 

Reactie plaatsen

Reacties

Monique
3 jaar geleden

Prachtig stukje x

Maak jouw eigen website met JouwWeb